สถานการณ์โรคใบร่วงยางพาราชนิดใหม่ในประเทศผู้ปลูกยาง พบการระบาดครั้งแรกในปี 2559 ในประเทศอินโดนีเซีย มาเลเซีย อินเดีย ศรีลังกา และไทย โดยอินโดนีเซียมีพื้นที่สวนยางได้รับความเสียหายจากโรคใบร่วงยางพาราชนิดใหม่ 2.43 ล้านไร่ ไทย 765,813 ไร่ และมาเลเซีย 62,500 ไร่ คาดว่าจะทำให้ผลผลิตในประเทศอินโดนีเซีย ปี 2562 ลดลง 329,000 ตัน และผลผลิตในประเทศไทยปี 2562 ลดลง 121,000 ตัน (ที่มา:สมาคมประเทศผู้ผลิตยางธรรมชาติ) ซึ่งไทยมีรายงานการระบาดครั้งแรกในเดือนกันยายน 2562 จนถึงปัจจุบัน ในพื้นที่ปลูกยาง 9 จังหวัด ได้แก่ นราธิวาส ยะลา ตรัง พังงา ปัตตานี สุราษฎร์ธานี สงขลา กระบี่ และสตูล โรคใบร่วงยางพาราชนิดใหม่ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อยางพาราทำให้ผลผลิตลดลงจนกระทั่งไม่มีผลผลิต ทำให้ต้นยางเกิดอาการเปลือกแห้งและกิ่งแห้งได้ สภาพการระบาดของโรคในช่วงแรกจะพบในพื้นที่บริเวณที่สูงบนภูเขา บริเวณที่มีความชื้นสูงในระยะใบแก่ สภาพที่มีฝนตกสลับกับสภาพแล้ง ทำให้เกิดโรครุนแรงและการแพร่ระบาดของโรคเร็วขึ้น พันธุ์ยางทุกพันธุ์อ่อนแอต่อโรค และสิ่งที่น่ากังวลคือโรคแพร่กระจายได้ทางอากาศทั้งลม ฝน การเคลื่อนย้ายวัสดุปลูก ท่อนพันธุ์ และปัจจัยหนึ่งที่ส่งเสริมให้เกิดโรครุนแรงคือสภาพต้นยางที่อ่อนแอจากการขาดการบำรุงรักษาที่ดีและใส่ปุ๋ยไม่เพียงพอ เนื่องจากราคายางตกต่ำ ส่งผลให้เกษตรกรไม่มีรายได้เพียงพอในการดูแลจัดการต้นยาง นอกจากนี้พบว่าโรคจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและรุนแรงไปยังวัชพืชในสวนยาง หรือพืชอื่นๆ ในบริเวณใกล้เคียง ทั้งพืชใบเลี้ยงเดี่ยว และใบเลี้ยงคู่ ทำให้เกิดความเสียหายเช่นเดียวกัน (ที่มา: การยางแห่งประเทศไทย)